| Author: | Lara Taveirne | ISBN: | 9789044628746 |
| Publisher: | Prometheus, Uitgeverij | Publication: | October 6, 2015 |
| Imprint: | Prometheus | Language: | Dutch |
| Author: | Lara Taveirne |
| ISBN: | 9789044628746 |
| Publisher: | Prometheus, Uitgeverij |
| Publication: | October 6, 2015 |
| Imprint: | Prometheus |
| Language: | Dutch |
Een manier om voor altijd van elkaar te houden hadden ze al gevonden. Dat was door nooit bij elkaar te komen. Maar tien jaar en elk een huwelijk later krijgt Andreas heel vroeg in de ochtend telefoon. Zij is het. Ze ademt diep in. Dan zegt ze: ‘Ik geloof dat ik een heel mooi cadeau heb.’ Hij doet niks liever dan geloven wat zij gelooft. Twee dagen wil ze hem geven. Die zullen ze doorbrengen in het Bussaco Palace Hotel, het allermooiste hotel van Europa. Want na tien jaar hebben ze recht op superlatieven. Twee dagen om de tijd in te halen en uit te komen op de plek waar het verkeerd is gegaan. Met een uiterst trefzekere maar lichte pen beschrijft Lara Taveirne de prachtige geschiedenis van een ontnuchtering. Lara Taveirne (1983) is regisseur en auteur. Ze gelooft in de liefde als oorsprong en oorzaak van alle dingen. In haar werk worstelt ze ermee. En soms, als het lukt om er door middel van de juiste woorden overheen te komen, ontdekt ze weer een nieuw facet dat haar pen nodig heeft. In 2014 verscheen haar debuut De kinderen van Calais, een indrukwekkende roman die haar lezers sprakeloos achterliet. Deze werd prompt genomineerd voor de Bronzen Boekenuil 2014. Hotel zonder sterren is haar tweede roman, die haar definitieve doorbraak zal betekenen. Over De kinderen van Calais: ‘De kinderen van Calais gaf mij een kopstoot tegen m’n van literatuur wemelende voorhoofd. Het is een uitzonderlijke roman, en een grootse prestatie van een debuterende schrijfster. Bovendien heeft ze van die mooie blauwe ogen, zodat ik haar volgende boek zeker ook ga lezen.’ Herman Brusselmans ‘Lara Taveirne kan schrijven, daarvan getuigen haar sfeerschepping en geslaagde beeldspraak. Ze schrijft in een beeldrijke, zintuiglijke taal.’ Cobra ‘“Drupsgewijs kwam ik uit de vermoeide penis van mijn vader.” Wie een debuut met dit soort zinnen schrijft, De kinderen van Calais kookt ervan over, verdient de hoogste lauweren.’ Joris van Casteren
Een manier om voor altijd van elkaar te houden hadden ze al gevonden. Dat was door nooit bij elkaar te komen. Maar tien jaar en elk een huwelijk later krijgt Andreas heel vroeg in de ochtend telefoon. Zij is het. Ze ademt diep in. Dan zegt ze: ‘Ik geloof dat ik een heel mooi cadeau heb.’ Hij doet niks liever dan geloven wat zij gelooft. Twee dagen wil ze hem geven. Die zullen ze doorbrengen in het Bussaco Palace Hotel, het allermooiste hotel van Europa. Want na tien jaar hebben ze recht op superlatieven. Twee dagen om de tijd in te halen en uit te komen op de plek waar het verkeerd is gegaan. Met een uiterst trefzekere maar lichte pen beschrijft Lara Taveirne de prachtige geschiedenis van een ontnuchtering. Lara Taveirne (1983) is regisseur en auteur. Ze gelooft in de liefde als oorsprong en oorzaak van alle dingen. In haar werk worstelt ze ermee. En soms, als het lukt om er door middel van de juiste woorden overheen te komen, ontdekt ze weer een nieuw facet dat haar pen nodig heeft. In 2014 verscheen haar debuut De kinderen van Calais, een indrukwekkende roman die haar lezers sprakeloos achterliet. Deze werd prompt genomineerd voor de Bronzen Boekenuil 2014. Hotel zonder sterren is haar tweede roman, die haar definitieve doorbraak zal betekenen. Over De kinderen van Calais: ‘De kinderen van Calais gaf mij een kopstoot tegen m’n van literatuur wemelende voorhoofd. Het is een uitzonderlijke roman, en een grootse prestatie van een debuterende schrijfster. Bovendien heeft ze van die mooie blauwe ogen, zodat ik haar volgende boek zeker ook ga lezen.’ Herman Brusselmans ‘Lara Taveirne kan schrijven, daarvan getuigen haar sfeerschepping en geslaagde beeldspraak. Ze schrijft in een beeldrijke, zintuiglijke taal.’ Cobra ‘“Drupsgewijs kwam ik uit de vermoeide penis van mijn vader.” Wie een debuut met dit soort zinnen schrijft, De kinderen van Calais kookt ervan over, verdient de hoogste lauweren.’ Joris van Casteren
